De ‘Gesloten-Open’ Vraag Combinatie

Open vragen leveren meer op dan gesloten vragen. Dat wordt ons al op de middelbare school geleerd. Dit is ook de reden dat veel (professionele) sprekers vaak een open vraag stellen aan hun publiek. Het gevolg? Vaak een ongemakkelijke stilte… het publiek ervaart namelijk wat in de sociale psychologie ‘diffusion of responsibility’ wordt genoemd. Dit is het gevoel dat de verantwoordelijkheid bij velen ligt in plaats van bij één individu. Hierdoor blijft het antwoord uit. Iedereen in het publiek denkt: “een ander zal wel antwoord geven”.

Combinatie

Verpak je open vraag daarom voortaan in een combinatievraag. Begin met het stellen van een gesloten vraag, gevolgd door een toelichtende, open vraag. Je gesloten vraag kan bijvoorbeeld in de vorm van een stelling (eens/oneens) of een simpel antwoord (“steek je hand op wanneer je wel eens carpooled”). Vervolgens maak je zichtbaar hoe iedereen antwoord geeft op deze simpele, gesloten vraag. Bijvoorbeeld doordat het publiek een hand opsteekt, gaat staan of blijft zitten of met behulp van rode en groene kaartjes.

Maak de antwoorden van je publiek zichtbaar!

Beargumenteren

Als spreker of dagvoorzitter heb je het nu erg makkelijk. Spreek iemand in het publiek aan met “ik zie dat u het eens bent met de stelling, kunt u dit toelichten?”. De persoon die je aanspreekt heeft al een keuze gemaakt het eens te zijn met de stelling en zal dat ook graag beargumenteren. Daarnaast spreek je hem of haar nu als individu aan, waardoor hij of zij zich verplicht voelt te antwoorden.
Op deze manier heb je toch je open vraag gesteld en is de kans dat je geen reactie krijgt uitermate klein!